මට මගේ ලඟ ඔබ තරම් නෑ.....

නුඹ ඇවිත් මගේ සිත හොරාගෙන

කවි ලියන්නට බැරි වෙලා මට...

ඒත් කම් නෑ අනේ මට නම්

මගේ අසලම ඔබ හිඳීනම්,

අඳුරෙ තනි වුනු කිරිල්ලිය මම

මට එලිය දුන් සරා සඳ ඔබ

මගේ ගීතය මම ගයන්නම්

එය අසන්නට ඔබ හිඳී නම්,

කවියකින් මට ලියන්නට බෑ,

ආදරේකට කවිය ඉඩ නෑ,

ලොවම නැති උනත් හිතට දුක නෑ

මට මගේ ලඟ ඔබ තරම් නෑ......

මල සහ සඳ

සඳ නැගෙන තුරු අහස් තලයට

මලක් පිබිදී ඇත බලා,

නුබ පුරාවට හඳ පෑවුවට

සඳට කම්නැත මල දිහා......

සඳ ඇවිත් හෙමි හෙමින් අහසට

තරු එක්ක දඟකර සිනා,

හනික බැසයයි තරුත් එක්කම

සඳට නැහැ මල ගැන වෙලා....

නෙතු කඳුළු විත් මලේ පෙති මත

සැළී දිළිසෙයි සඳ නිසා,

ඉකිබිඳින මල සඳට නෑසෙයි

සඳට කඳුලද පිනි නිසා...

හිතට රිදුනද කඳුළු පිරුනද

මලේ නෙතු ඇත සඳ අරා,

කිසිම දිනකදි නොබැලුවත් සඳ

මල හිඳී අහසම බලා.....

ඔබ එනතුරු,

හිතට දැනෙන දුක නිවනා

මගේ පන්හිඳ වියලුනාම

කොහෙදෝ සිට ඔබ ඇවිදින්

මට පෙම් පන්හිඳක් දුන්න

මගේ සපුමල ඒ පන්හිඳ

කවි පබඳී ඔබේ ගැනම,

ඔබ ඇවිදින් ගියපු විටදි

සිත පාලුයි දරනු නොහැකි

මගෙ සපුමල ඔබේ සුවඳ

මගේ ලඟින් තියා යන්න

මගෙ තනියනට මගේ ලඟින්

ඔබ එනතුරු බලා ඉන්න.....

හොරෙන් හොරෙන් නිතර බලන

ඉදල හිටල කතාකරන

මගේ සපුමල ඔය නෙත් වල

කැළ්ම බිඳක් තියා යන්න

ඔබ එනතුරු ඒ කැළ්මෙන්

මට පුලුවනි මඟ බලන්න...

ඔබේ ලඟින් හිඳින විටදි

මෙමට දැනෙන සුසුම් රැල්ල

මගෙ සපුමල එහි උනුසුම

මගෙ උවනේ තවරා යන්න

ඔබ එනතුරු මේ සීතල

ඒ සුසුමින් වලකගන්න...

ගීතයක්....

දුක හිතෙන කවි ලියන්න

තව ඕනි නෑ මට,

ඔයා ලඟ ඉන්නකම්,

ජීවිතය මගෙ ගීතයක්,,,

අරුත් රැදි පද වැල් ගෙතුන

මිහිර රැදි තනු වැල් එතුන

ඔබ මා හා එක්ව ගයන

ලස්සනම ලස්සන ගීතයක්...

කියන්න ......

සීත සඳ කිරණ

මගෙ ලොවේ අතුරන්න

කියන්න සදවත

කොහෙ සිටද ඔබ අවේ....

එළිය උන මගෙ ලොවට

පෙම් සුවඳ තවරන්න

කියන්න සපුමල

කොහෙ සිටද ඔබ අවේ....

මිලින දෙතොල් මගෙ

උණුසුමින් පුබුදන්න

කියන්න පෙම්වත

කොහෙ සිටද ඔබ අවේ....

දඟකරන ඇස් වලින්

හොරෙන් දොඩමලු වෙන්න

කියන්න තරු ඇස

කොහෙ සිටද ඔබ අවේ....

කොහේ දෝ සිට ඇවිත්

හදවතේ මගෙ ලැඟුම් ගෙන ඔබ

කියන්න මගෙ සඳ

ආදරෙයිද මට...????

වසන්තේ

අඳුරු සීතල සමය නිමවී

උදා වෙයි නව වසන්තේ

සිතුම් ලියලන හැඟුම් පුබුදන

සුපෙම්බර වූ වසන්තේ

සියොත් කැළ පෙමින් බැඳෙනා

ගීත ගයනා වසන්තේ

සුපෙම් මල් තැනින් තැන

පිපී හිනැහෙන වසන්තේ

මගෙත් ඔබගෙත් ප්‍රේම ලෝකෙට

ළහිරු නැඟෙනා වසන්තේ

එ'හිරු කිරණින් පිපී සපුමල්

සුවඳ හමනා වසන්තේ

දෑත් යුග පටලවා අනන්තය වෙන තුරා

ඇවිද යමු අපි වසන්තේ

දුක් සුසුම් නැති අපේ ලෝකෙට

සිනා ගෙනෙනා වසන්තේ

ඔබට පිදුව මල....

ඈත ඉදන් මම

දුරක් ගෙවාගෙන

සුවඳ පතා ඔබෙ

සොයාන ආවම,

මුවින් සිනාසී

නෙතින් කතාකර

ආදර සිතුවිලි

පුබුදන අන්දම

අඟුලු දමා තිබු

ආදර පුදසුන

සෙමින් විවර කර

ඔබට පුදන්නෙමි,

දෙවොල ඔබෙයි

මා ඔබට පිදුව මල....

මම ඉන්නෙමී

ඔබෙ සුසුම් මා කොපුලත වැදී

උණුසුමත් සුවඳත් තවරා යතී

ඔබෙ දෙනෙත් සර මා නෙත වැදී

ආදරය ගැන පවසතී

මේ රැය ගෙවන්නේ කෙළෙසදෝ මා

ඔබේ මතකය හද ඇතී

ඔබ ගැනම සිත විමසතී

හෙට නැඟෙන හිරු පමා ඇයිදෝ

මගේ සිත තැවුලෙනී

හෙට ඔබව හමුවේවිදෝ

මගේ සිත පැතුමකී

මගෙ අඳුරු ලොව ලහිරු ඔබදැයි

මගේ සිත විමසතී

මගෙ ලොවට ඔබ එලිය දෙනකම්

නෙතු අයා මම ඉන්නෙමී

එනතුරා ඔබ ඉන්නෙමී

ආදරය පුදන්නම් මහමෙර සේ ලඟින් හිදින්නම් හිරු සඳු සේ

මහ රැයක් වගේ මා අඳුරුයි නම්

සඳ එලිය වගේ ඔබ නුදුරුයි නම්

විල් දියේ පිපුන මා නෙලුමක් නම්

මා වටා රඟන බඹරිඳු ඔබ නම්

ආදරය පුදන්නම් මහමෙර සේ

ලඟින් ඉදින්නම් හිරු සඳු සේ

සඳ එලිය වගේ ඔබ නුදුරුයි නම්

අමාවකට බැස නොයනවනම්

මා වට රඟන බඹරිඳු ඔබ නම්

ඔය තුඩඟින් මට නොරිදයි නම්

ආදරය පුදන්නම් මහමෙර සේ

ලඟින් හිදින්නම් හිරු සඳු සේ

සිතින් ගතින් මට නුදුරුයි නම්

දෙනෙත් දෙතොල් මට නුදුරුයි නම්

සසර පුරාවට ඔබ මගේම නම්

ආදරය පුදන්නම් මහමෙර සේ

ලඟින් හිදින්නම් හිරු සඳු සේ

මගේ තනියට

ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

තව එකම එක වරක්

මට සිනා නඟා යන්න

එන්න තව වරක්..

මුදු සුලඟ ඇවිත් ඔබෙ සුවඳින්

මා හද පුරවයි

ඔබ ලඟින් සිටින විට දැනෙනා

සපුමල් සුවඳයි..

රෑ අඳුර මැදින් ඔබ විත් මගේ

ලොවම එලිය කර

තව එකම එක වරක් ඇවිදින්

යන්න සඳවත

මගේ සිත් මල පෙති විහිදා

පිපේවි එතකොට

ඒ සිත් මල මගේ තනියට

ඉදීවි සදහට

මගේ ලඟින් මතක සුවඳ

තියේවි සදහට...